Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Ας αρχίσουμε!


Oσο κι αν πονάς τώρα, να ξέρεις ότι θα’ρθει η στιγμή που θα τον ξεπεράσεις. Γιατί κάποια στιγμή όλα τα ξεπερνάμε. όσο απελπισμένα κι αν νιώθεις τώρα να ξέρεις πως σε λίγο-πολύ καιρό -ανάλογα- θα νιώθεις ευτυχία. Ναι ευτυχία ,μην σου φαίνεται περίεργο. Όλοι κάποια στιγμή βρίσκουμε το άλλο μας μισό. Μας περιμένει κάπου εκεί έξω σε αυτόν τον τεράστιο κόσμο... (Μας περιμένει?)

Με λένε Βίκυ και δεν είμαι καλά..
Είμαι 18 χρονών και νιώθω πως δεν έχω ζήσει τίποτα 
Μου λείπεις αν και μάλλον ποτέ μου δεν σε είχα.. (Σε είχα?)
Όλη μου τη ζωή περιμένω κάτι.. κάτι που θα με ταρακουνήσει, που θα με κάνει να ζήσω αληθινά..και δεν έρχεται γαμώτο .

Συγνώμη για αυτή την απότομη και όχι χαρούμενη αρχή αλλά δεν μπορώ να προσποιούμαι άλλο... όχι και εδώ..

..                                                   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Βούτηξαν στο κενό